علائم انگل دمودکس: انسان میتواند میزبان مناسبی برای بسیاری از جانداران ریز میکروسکوپی باشد و یک نمونه از این مهمان های ناخوانده در پوست انسان، انگلی است به نام دمودکس (Demodex mites)؛ تقریبا هیچ انسان بزرگسالی وجود ندارد که روی پوستش انگل های دمودکس درحال زندگی نباشد اما زمانی که تراکم جمعیت این انگلها زیاد میشود، بسیاری از مشکلات پوست و مو نیز شدت مییابد.
اگرچه فکرکردن به اینکه مایت‌ها روی پوست‌تان زندگی می‌کنند حس ناخوشایندی دارد، وجود تعداد کمی از این مایت‌ها روی پوست بدن همه افراد رایج است. دمودکس فولیکوروم فقط وقتی مساله‌ساز می‌شوند که مشکلات پوستی سابق فرد، مانند آکنه روزاسه را تشدید. بر اساس بررسی‌های انجام شده است، خود انگل دمودکس هم ممکن است در ضورت عدم مراقبتهای پوستی بتواند فرد را به بیماری‌های پوستی مبتلا کند.
انگل دمودکس
جثهٔ دمودکس فولیکوروم میکروسکوپی است و با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شود. برای تشخیص قطعی آن باید به پزشک مراجعه کرد. پزشکان برای تشخیص این مایت‌ها، نمونهٔ کوچکی از بافت‌های فولیکولی و روغن‌های روی صورت فرد را برمی‌دارند. نمونه برداشته شده را زیر میکروسکوپ بررسی کرده و در صورت کشف دمودکس اقدامات لازم انجام می گیرد.
همچنین می‌توان با بررسی برخی علایم به وجود دمودکس فولیکوروم روی بدن پی برد. از این علایم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
خشک شدن شدید و ناگهانی پوست (به دنبال آلودگی شدید با دمودکس فولیکوروم)
پوسته‌پوسته‌شدن یا خارش پوست
- وجود پوسته اطراف فولیکول‌های مو
- قرمزی پوست
- افزایش حساسیت پوست
- احساس سوزش
- پوستی زبر و خشن مانند کاغذ سنباده
- اگزما
درمان:
در بیشتر موارد، نیازی نیست علیه مایت‌ها کار خاصی انجام دهید، مگر اینکه آنها دردسرساز شوند. اما در صورت لزوم، با استفاده از یکسری از محصولات ضددمودکس می‌توان از شر این مایت‌ها و تخم‌هایشان راحت شد. در هر حال درمان‌های مختلف خانگی و پزشکی برای این مشکل وجود دارد که لا مشورت گرفتن از پزشک مربوطه میتوانید درمان ویا عوارض آن را کمتر کنید.
انگل دمودکس
مایت، انگل های میکروسکوپی هستند که روی پلک و در سطح پوست صورت و سر زندگی می کنند. این انگل ها، یکی از عوامل مؤثر در ریزش مو بوده و عوارض مختلفی را در پوست و موی سر و صورت ایجاد می کند.
مواد زائدی که دمودکس تولید می کند، به صورت جوش های سفید و التهاب در سطح پوست و روی پلک نمایان می شود. در این مقاله پیرامون علائم انگل دمودکس، راه های انتقال و درمان آن خواهید خواند.
مشخصات و روش تشخیص انگل دمودکس
آلودگی به دمودکس معمولا بدون علائم است و در مواردی که تراکم آن زیاد شود، منجر به خارش پوست سر و صورت، ریزش مو، آکنه، روزاسه، التهاب، جوش های پوستی و جوش های سرسیاه می شود. بروز این انگل در افراد مسن بیشتر از کودکان و جوانان است.
علائم دکودکس بر اساس نوع انگل و محل آلودگی، متفاوت است. این انگل ها در بدن تمام افراد وجود دارند در صورتی که تعداد آنها زیاد شود، موجب بروز بیماری می شوند. دمودکس مواد زائد را در بدن خود نگه می دارد و زمانی که می میرد، موجب تشدید عفونت های پوستی و مشکلاتی از قبیل نازک و کم پشت شدن مو، چین و چروک پوست، پیری زودرس، حساسیت پوستی، خشک و خشن شدن پوست، جوش های سرسیاه، کک و مک، درماتوز، تغییر رنگ پوست و اتوپیک می شود.